od Bergmana po Bollywood
Dwa dni wolnego zaowocowały wizytą w szczecińskich kinach (dwa seanse w kinie Pionier – najstarszym istniejącym kinie na świecie – o tym wyjątkowym miejscu powstanie na moim blogu niedługo osobny wpis).
SZYBKI RAPORT FILMOWY – Rzeź, Róża, Koń Turyński, Poza Szatanem
W sumie na dwa dni zobaczyłam cztery filmy. Ale zacznijmy od początku.
Czytaj dalej „Szybki raport filmowy – Rzeź, Róża, Koń Turyński, Poza Szatanem”
W przeszłości moi drodzy. Może to i banalne lecz prawdziwe. Porównując dzisiaj peany nad młodymi gniewnymi, którzy tworzą filmy typu „Zmruż oczy”, „Wszystko co kocham” czy teraz „Sala samobójców” obawiam się, że młodzi fani kina mogą sobie wyrobić zły nawyk definiowania polskiego dobrego kina.
Wajda wcale kiedyś nie był nudny (to znaczy na tyle filmów co stworzył to większość to nudy niemożebne, ale stworzył też dzieła ponadczasowe, przy których nawet Bergman się kłaniał). Że czarno-białe i pewnie historyczne i polityczne… Nie-e.