od Bergmana po Bollywood
ENH 10 we Wrocławiu już w lipcu. Czyli Era Nowe Horyzonty. Kto nie słyszał o tym festiwalu zachęcam do lektury. Ale nie po to by dowiedzieć się jaka och ach ta impreza jest wspaniała, ale czy warto się karnąć na Dolny Śląsk tylko z powodu sympatii do sztuki zwanej kinem.
Link do oficjalnej strony ERA NOWE HORYZONTY
Szczerze mówiąc: zawsze warto i to dotyczy prawie każdego festiwalu filmowego.
Czytaj dalej „Festiwal Era Nowe Horyzonty – Wrocław rules;)”
Lubię tańczyć. A Wy? To cholernie dobry sposób na odreagowanie. Żaden ze mnie tancerz, ale powywijać kulasami warto raz na jakiś czas.
Długo myślałam, jakie sceny taneczne najbardziej lubię. Lista jest subiektywna od początku do końca, co nie zmienia faktu, że możecie wpisywać swoje ulubione. Zaczynamy!
Po prostu będę tu wrzucać swoje opinie, recenzje, analizy, albo cokolwiek – o filmach.
Kino znam od zawsze. Zaczynało się od tysięcznego obejrzenia Terminatora 2 na startej kasecie VHS, poprzez próby wysiedzenia w słupskich kinach, czy też przebrnięcia przez filmy przerywane reklamami w telewizji (czy może na odwrót?). Potem dwa lata studiów na seminarium – historia kina do utrwalenia plus mnóstwo starych filmów o 9 rano – idealna pora dla studenta, ale dawało się radę.
Mimo „prania mózgu” jakiemu poddałam się na owym seminarium nie prycham obrzydzeniem na kino masowe, rozrywkowe, komercyjne. Choć pewnie wielu studentów i absolwentów filmoznawstwa odrzuca od siebie tę niegodną stronę kina, życzliwie zostawiając jedynie filmy Tarantino na półce.
Mnie, mimo wielu starań, nie udało się zostać snobem.
Trudno mi zrezygnować z kina akcji i komedii romantycznych. Lubię kino komercyjne, bo widzę w nim kawał dobrego rzemiosła. I dla mnie takie kino też jest sztuką. Lubię ambitne kino i wielbię Bergmana, Tarkowskiego i jemu podobnych. Po prostu lubię kino – więc będzie tu o wielu filmach. Niekoniecznie znanych, niekoniecznie niszowych.
Zapraszam do czytania:)