Masz wrażenie, że wiecznie oglądasz te same filmy i te same seriale? Może masz przesyt solidnego, ale średniego kina? Warto poszukać innych streamingów, może nie tak popularnych jak Netflix, SkyShowtime czy HBO, ale wygrywających całkiem inną ofertą.
Czytaj dalej „Nie tylko Netflix i HBO! Oto TOP 5 mało popularnych streamingów, które warto poznać”SYMULACJA PIEKŁA. O filmie DAU. Degeneracja
Esej z piekła projektu DAU
„Piekło jest puste, a wszystkie diabły są tutaj” – tak w „Burzy” napisał William Szekspir, a ja pytam się: skoro diabły są wśród nas, to czyż nie jesteśmy w piekle?
UWAGA TEKST MOŻE ZAWIERAĆ SPOILERY
– czym jest dau? wstęp
Projekt DAU to monumentalne przedsięwzięcie rosyjskiego reżysera Ilji Chrzanowskiego, realizowane w latach 2009–2019. Nazwa projektu pochodzi od zdrobnienia nazwiska radzieckiego fizyka Lwa Landaua, którego biografia początkowo miała być głównym tematem filmu. W toku pracy projekt przekształcił się jednak w wieloletni eksperyment filmowo-społeczny. W ukraińskim Charkowie zbudowano ogromny kompleks stylizowany na radziecki instytut naukowy z lat 30.–60. XX wieku. Setki uczestników – głównie osoby niezwiązane z aktorstwem: naukowcy, robotnicy, mistycy, członkowie służb i artyści – żyły tam miesiącami, a niektóre z nich nawet latami, w odcięciu od współczesnego świata i w realiach epoki. Większość wydarzeń była dokumentowana przez kamery, co zaowocowało powstaniem kilkunastu filmów.
Czytaj dalej „SYMULACJA PIEKŁA. O filmie DAU. Degeneracja”Antywojenne kino radzieckie pod lupą: „Los człowieka”, „Lecą żurawie” i wstrząsający „Idź i patrz”
Niezależnie od polityki, są filmy, które potrafią mówić mocno i szczerze przeciw wojnie. Nawet te radzieckie, których dzisiaj może nie chcemy oglądać z wiadomych względów. Pomiędzy sowiecką propagandą a surową brutalnością znajdzie się miejsce dla antywojennej wymowy właśnie w tych trzech filmach.
Czytaj dalej „Antywojenne kino radzieckie pod lupą: „Los człowieka”, „Lecą żurawie” i wstrząsający „Idź i patrz””BRUTALISTA – rozmowy o filmie. Architektura ludzkiego życia na przykładzie „american dream”
Czasem rozmawiamy sobie o danym filmie, czasem więcej, a czasem mniej. Ale o filmie „Brutalista” udało nam się porozmawiać trochę szerzej. Oto fragmenty naszych rozmyślań.
Czytaj dalej „BRUTALISTA – rozmowy o filmie. Architektura ludzkiego życia na przykładzie „american dream””Radu Jude – czyli przygoda z rumuńskim kinem, gdy nie obiecujesz sobie zbyt wiele po końcu świata
Po obejrzeniu absolutnie sztosowego „Nie obiecujcie sobie zbyt wiele po końcu świata” na festiwalu Nowe Horyzonty 2024, postanowiłam zgłębić filmografię rumuńskiego reżysera Radu Jude. Byłam nastawiona pozytywnie i nie rozczarowałam się, bo świetnie to były filmy!
Czytaj dalej „Radu Jude – czyli przygoda z rumuńskim kinem, gdy nie obiecujesz sobie zbyt wiele po końcu świata”