W przeszłości moi drodzy. Może to i banalne lecz prawdziwe. Porównując dzisiaj peany nad młodymi gniewnymi, którzy tworzą filmy typu „Zmruż oczy”, „Wszystko co kocham” czy teraz „Sala samobójców” obawiam się, że młodzi fani kina mogą sobie wyrobić zły nawyk definiowania polskiego dobrego kina.
Wajda wcale kiedyś nie był nudny (to znaczy na tyle filmów co stworzył to większość to nudy niemożebne, ale stworzył też dzieła ponadczasowe, przy których nawet Bergman się kłaniał). Że czarno-białe i pewnie historyczne i polityczne… Nie-e.
CZŁOWIEK Z MARMURU
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=31DoOfhpvjQ[/youtube]
„Niech pani to zrozumie po prostu…
-Ile pan ma lat?
-28.
-A pani ma 21 dni do końca zdjęć!”
To fragment z filmu „Człowiek z marmuru”. Młoda dziennikarka chce stworzyć film dokumentalny. O jakimś tam gościu, bohaterze starych lat. Brzmi nudnawo, ale szybko okazuje się, że to swoiście opisana przygoda. Bo robienie filmu to przygoda – nawet jeśli walczy się o swój obraz w czasach Polski, w których żyje bohaterka filmu. Po prostu inne okoliczności, które o dziwo mogą naprawdę nadać smaczku.
———-
PAMIĘTNIK ZNALEZIONY W SARAGOSSIE
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=-tRkMDYr1gA[/youtube]
„Mi się już mąci od tego wszystkiego. „
A film przygodowy? Ale taki, którego kino już powtórzyć nie da rady? Jedyny w swoim rodzaju? Proszę bardzo: „Pamiętnik znaleziony w Saragossie”.
Pierwszy raz oglądałam go na seminarium na studiach. Na seans spóźnił się parę minut kolega jeden, więc opuścił napisy początkowe. Film trwa trzy godziny, więc po godzinie była przerwa na papierosa. Pierwsze co powiedział spóźnialski kolega: „co to za fantastycznie zakręcony film?”. Widzicie, znawcą być nie trzeba kina ambitnego by je polubić.
———-
RĘCE DO GÓRY
„Ręce do góry” Jerzego Skolimowskiego. Niezła scena. Czym może skończyć się dumanie i picie piwa nad twarzą Stalina? Swoją drogą to Skolimowski zaczerpnął ten wątek z życia:) „Wszystko na nic! Wszystko na nic!” Jezus Maria!”.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=9Wex4DZ3pLM[/youtube]
———
WNIEBOWZIĘCI
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=big2c7b9acc[/youtube]
„Niesforni jesteście.
-Co?
-Niesforni jesteście, nie można z wami jechać.”
Żeby nie było to teraz coś śmiesznego – scena z filmu Andrzeja Kondriatuka „Wniebowzięci”. Kto nie zna – to wstyd. Poznać jak najszybciej i nawet najlepsza polska komedia z ostatnich 20-lat będzie miałka i zabawna jak żart prowadzącego Familiadę.
———
NÓŻ W WODZIE
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=GPLg0uDB3U4[/youtube]
„- Płyniemy!
– Płynie się żeby płynąć!
– Idzie się!”
I na koniec absolutnie genialny film do przypomnienia – „Nóż w wodzie” Romana Polańskiego. Jazz, jacht, woda, piękna kobieta i dwóch facetów. Tylko tu ten motyw został do cna wykorzystany i zrealizowany.
Wpisujcie swoje filmy lub wklejajcie linki do ulubionych scen. Tego jest naprawdę wiele – i pewnie jeszcze wkleję parę przykładów.
Rejs, Sanatorium pod klepsydrą, Przesłuchanie…
Wajda nudny?! Wiekszosc jego filmow, ktore widzialam (a widzialam w ogole spory kawalek polskiego kina, tak powiedzmy do lat 90.) to fascynujace historie, w dodatku opowiedziane pieknymi obrazami (Wajda studiowal malarstwo). Najlepsze, wg mnie, to: Popiol i diament, Niewinni czarodzieje, Wszystko na sprzedaz (swietna E Czyzewska), Polowanie na muchy (M. Braunek) Brzezina, Wesele, Ziemia obiecana, Panny z wilka, Smuga cienia, 2x Czlowiek z… i pare innych.
Tyle na temat Wajdy.
Poza tym polskie kino do upadku komunizmu to potega! I temat rzeka.
Jasne. Ale pośród tych wielkich nakręcił sporo shitu – choćby wspominając „Pana Tadeusza”, „Katyń”, „Wielki tydzień” , „Lotna” (arghhh, ta kiczowata scena ułana rzucającego się z szabelką na czołg).
Ale faktycznie licząc matematycznie to jednak przewaga nie-nudnego, za to bardzo dobrego kina:)